Gençlik Toplama Kampı

Uckermark Gençlik Toplama Kampında toplam 80 gardiyan kadın vardı, aralarında önceden eğitim almış altı yedi tane kriminal memurlar. Gardiyan kadınların yaş ortalaması 25 idi. Bazıları SS’de gardiyan olmak için kendileri başvurdu, bazıları işletmelerinden alındı. Kadınlar kısmen işçi bulma kurumu tarafından baskı altına alındı (“zorunlu hizmet “), ancak kadınlar daha sık gönüllü olarak başvururdu.
Gençlik Toplama Kampın hiçbir kadın gardiyanı 1945’den sonra devlet tarafından mahkum edilmedi; tam tersine hepsi aralıksız olarak kariyerlerine devam edebildi.
Sadece daha sonraki Uckermark İmha Kampının bazı gardiyan kadınları İngiliz askeri mahkemesi tarafından mahkum edildi. Mahkeme ancak sadece müttefiklerin vatandaşlarında yapılan suçları cezalandırdı.
Diğerlerin yanı sıra genleri Toplama Kampına gönderen gençlik dairelerinin çalışanları ve İmha Kampına gönderme kararları alan İmparatorluk Kriminal Polis Dairesinin çalışanları da sorumluydu – çoğunlukla dosya durumuna göre.
Bayan Lotte Toberentz – 1942 ila 1945 arası kamp yöneticisi

Toberentz resmi olarak Ravensbrück Toplama Kampın kamp kumandanının emri altındaydı ancak kamp yönetimini resmen icra ediyordu. 1930 itibariyle Berlin Kadınlar Kriminal Polisindeydi, 1939 itibariyle kriminal komiseriydi. 1945 yılından sonra yine Kriminal Polisin memuruydu.

Bayan Johanna Braach – von 1942 ila 1945 arası kamp yönetici yardımcısı
Berlin İmparatorluk Kriminal Polis Dairesinin emrinde olan “Gençlik Suçlarıyla Mücadele için İmparatorluk Merkezi” Kadınlar Kriminal Polisinin yöneticisiydi. 1945’den sonra Essen’de Kriminal baş komiseriydi.

Bayan Friederike Wieking – Berlin Kadınlar Kriminal Polisi yöneticisi
Gençlerin Toplama Kamplarına gönderilmesinden sorumluydu. Savaşın bitiminden sonra Wieking beş yıl hapis cezasına çarptırıldı. Wieking ondan sonra en az bir defa 1958 yılında “küçük polis kütüphanesinin” bir baskısında “Uckermark Kadınlar Gençlik Koruma Kampı ve Moringen Erkek Gençlik Koruma Kampı” hakkında bir yayımda bulundu.

Bay Hans Muthesius – Moringen, Uckermark ve Łódź Gençlik Toplama Kamplarının merkezi yönetimi
1940’dan beri İmparatorluk Bakanlığının refah bölümünde şube yöneticisiydi. 1945’den sonra Muthesius kısa bir süre Brandenburg Eyalet Sağlık Dairesinde çalıştı. 1950 ila 1964 arası “Alman resmi ve özel bakım derneğinin” başkanıydı, ardından da bu derneğin fahri başkanıydı. Muthesius’a 1953 yılında Büyük Federal Üstün Hizmetler Madalyasını aldı, 1960’da da ona ilişkin yıldızı.

Bay Robert Ritter – Kriminal biyolojik enstitüsünün yöneticisi
Romanların ve çingenelerin “ırk biyolojisi” tespitinden ve gençleri Gençlik Toplama Kampında “Halk birliği için değerlilik” konusunda sınıflandırmaktan sorumluydu. Ritter 1947’den sonra şehir hekimiydi, sonra Frankfurt a.M. Sağlık Dairesinin Baş Tıp Konsey üyesiydi ve “Gençlik Yardım Yerinin” ve “Ruh ve Sinir hastalarının bakım yerinin” yönetiminden sorumluydu. 1948’den sonra Frankfurt Cumhuriyet Savcılığı Ritter’e karşı hakkında nasyonal sosyalizm dönemindeki faaliyetlerinden dolayı soruşturma yürüttü. Soruşturma 1950’de durduruldu.

Bayan Eva Justin – „Irk hijyeni sorumlusu“
Kendisi 1936’dan beri kriminal biyolojik enstitüsü çalışanıydı ve Robert Ritter ile birlikte çalıştı. Justin ayrıca romanlar ve çingeneler hakkında bilirkişi raporları hazırlayarak onların zorunlu kısırlaştırılmalarından ve ölümlerinden sorumluydu. 1948 yılında Frankfurt şehri tarafından kriminal psikolog ve gençlik psikiyatristi olarak işe alındı ve hala “çingene uzmanı” olarak tanınıyordu. 1950’li yıllarda bir geliştirme danışmanlık yerini yönetti. Amiri ölene kadar Robert Ritter idi. Frankfurt a. M. Cumhuriyet Savcılığı 1959/60 yıllarında Eva Justin’e karşı bir soruşturma yürüttü ancak kendisinin „ırk biyolojisi“ bilirkişi raporlarının neticelerini tahmin edebileceğinin sözde kanıtlanmamasından dolayı dava kapatıldı. Justin 1960’da hala romanların ve çingenelerin tazminat davalarında “bilirkişi” olarak görevliydi.

Uckermark İmha Kampı

İmha Kampında doğrudan Ravensbrück Toplama Kampının emri altında bulunan altı gardiyan kadın vardı, aralarında bulunanlar:

Bayan Ruth Closius-Neudeck – SS-Baş gardiyan
Erkeklere, kadınlara ve çocuklara işkence ederdi ve gaz odaları için seçimler yapardı. 1948’de Britanya Askeri Mahkemesi tarafından mahkum edilip asıldı.

Bayan Margarete Rabe – Gardiyan
Rabe, Ruth Closius-Neudeck İmha Kampında görevliydi ve yaklaşık 3000 kadın ve çocuğun gaz odaları için seçilmelerine katıldı. Rabe 2. Ravensbrück davasında 1950 yılında 21 yıllık bir hapis cezasına dönüştürülen ömür boyu hapis cezasına çarptırıldı. Margarete Rabe 1954 yılında erkenden serbest bırakıldı.

Bay Adolf Winkelmann – Hekim ve SS-Baş Lider
Winkelmann, Richard Trommer ile birlikte “iş görmez” tutukları seçerdi. Winkelmann birinci Ravensbrück davası esnasında Hamburg’da bir kalp krizi neticesinden dolayı 1947’de vefat etti. Bazı şüphelere rağmen mahkeme onu suçlu ilan etti ancak vefatından dolayı hükmedilmedi.

Bayan Vera Salvequart – İşlevli tutuklu
Kendisi de nasyonal sosyalist takibin mağduruydu ve Uckermark İmha Kampındaki imhaya katıldığı düşünülmekte. Kendi verdiği bilgilere göre İmha Kampında hasta ünitesinde çalışmış ve orada birçok tutuklunun listelerini değiştirerek hayatını kurtarmış. Bazı hayatta kalanlar Salvequart’ı Ravensbrück davasında akladı. Ancak birçok diğer hayatta kalanların ifadelerine göre gaddar biriydi ve tutuklulara ölümcül beyaz bit toz vermiş ve zehirli enjeksiyonlarda bulunmuştu.
1. Ravensbrück davasında Salvequart ölüm cezasına çarptırıldı ve 1947’de asıldı.